υμενολεπίς

-ίδος, η, Ν

ζωολ. γένος μικροσκοπικών κεστωδών πλατυελμίνθων, τού οποίου ορισμένα είδη παρασιτούν στον εντερικό σωλήνα τού ανθρώπου, προκαλώντας τη νόσο υμενολεπίαση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hymenolepis (< υμένας + λεπίς)].